Vrouw met borstkanker doneert haar haar, een bijzonder en inspirerend verhaal
Onderstaande verhaal is geschreven door Barbara. Ze heeft borstkanker en heeft haar haar gedoneerd om andere vrouwen met borstkanker te helpen.
"Vrijdag 13 juni 2014 moest ik voor een mammografie naar het AVL. Ik doe dit al zo'n 20 jaar voor controle, omdat er een vermoeden is dat er ergens iets in de familie heerst. Niet de 2 bekende genen, maar toch werd aan mijn zus en mij aangeraden om elk jaar een controle te houden. Dus ergens was ik allang voorbereid. Maandag 16 juni lag er al een brief op de mat dat ze nader onderzoek wilden doen.
Vrijdag de 20ste volgde het antwoord. Ik heb borstkanker. Veel dingen waren op dat moment nog niet helder, maar dat we er vroeg bij waren was wel redelijk zeker, dus bleef de angst op afstand. Misschien bizar, maar op diezelfde dag zei ik al tegen mijn lief dat ik niet ging afwachten wanneer mijn haren er af gingen vallen. Terwijl het op dat moment nog niet eens zeker was of ik wel chemo zou moeten krijgen. Je komt in een een molen terecht waar je zelf weinig controle over hebt. Je moet vertrouwen op de kennis van de artsen en veel afwachten omdat het gewoon een tijd duurt voordat alles helder is. 22 juni was de dag van de borstbesparende operatie en nadat ze mijn tumor hadden verwijderd en uitgebreid hadden onderzocht bleek dat het karakter van de tumor toch dusdanig agressief is dat 21 keer bestralen en 6 behoorlijk zware chemokuren toch onderdeel van mijn behandelplan zouden zijn.. En dus wist ik... mijn haren gaan er af.
Haren zijn op een aparte manier zo belangrijk voor mensen. Het staat voor gezond zijn en kracht en de meeste mensen kennen wel het verhaal van de onoverwinnelijke man die zijn krachten verliest als zijn haren stiekem worden afgeknipt.
Voor mij is het anders. Niet dat ik niet ijdel ben... Zeer zeker wel, maar haren... Ach die groeien wel weer aan. En dat ik het wilde doneren aan de Haarstichting stond dan ook als een paal boven water, want als het er dan toch af gaat... Laat iemand anders er dan nog veel plezier mee beleven. Ik heb best mooi haar... Zelfs met die grijze lijnen die er de laatste jaren wat meer bij zijn gekomen. ;-) De Haarstichting waar ik aan wilde doneren bleek ook nog eens in mijn eigen stad te zitten en deze Haarstichting helpt dus mensen met pruiken die daar niet de financiele middelen voor hebben.
Tja, kanker discrimineert niet, rijk en arm, goed of slecht, dat kunnen we dan weer wel van kanker leren. Dus toen de dag kwam dat ik mijn haren er af ging halen was ik er meer dan klaar voor. Ik wilde het wel voor de chemo uit doen, want chemo haar doneren is natuurlijk een no go. Omdat onze zoons er wel echt moeite mee hadden dat mama haar haren ging verliezen besloot mijn lief dat zij bij papa zich mochten gaan uitleven. Zij mochten papa ook kaal scheren, maar niet voordat hij eerst een hanenkam, een rare kuif en meerder vreemde kapsels zou krijgen. Precies wat hij in zijn hoofd had is gebeurd. De dag dat mama kaal werd, is nu in hun herinneringen een feestje met lieve mensen een gekke papa en met taart en proseco [neeehee niet voor hun, zij gewoon limonade]. En nu zijn we een kaal echtpaar.
Het is ontroerend om mee te mogen maken hoe mensen ons steunen in dit proces. Kanker krijg je niet alleen is een uitdrukking die zo waar is. En het doet mij ontzettend goed dat ik in dit proces ook voor iemand anders wat kan betekenen. Ook al is dat ;-) gerecycled-haar.Het zijn 19 mooie vlechtjes geworden met nog een vlecht die ik er het jaar ervoor af had gehaald.
Ik hoop dat degene die mijn haar zal dragen kracht er uit kan halen en een goed gevoel voor haar zelf. Wat dat verdient iedereen!!
Hartelijke groeten Barbara Labrie"
