Overige behandeling(en)
Alopecia Androgenetica
Behalve haargroeimiddelen en chirurgische behandelingen zijn er nog verschillende andere mogelijkheden om haarproblemen te behandelen. Het is ook mogelijk om bepaalde behandelingen te combineren. Zo kan een haartransplantatie samen met het gebruik van camouflage een zeer mooi en natuurlijk effect opleveren.
Bovenstaande producten en/of behandelingen kunnen in veel gevallen mooie resultaten opleveren.
De behandeling van Alopecia Areata
Alopecia Areata is een aandoening van het immuunsysteem. Op zich is het een onschuldige aandoening maar het verlies van het haar en de onzekerheid over het verloop maken een patiënt met AA erg onzeker.
Vrijwel altijd veroorzaakt Alopecia Areata stress en angst, die kan overgaan in depressiviteit. De behandeling is in eerste instantie gericht op het inkaderen van de problematiek, het reduceren van de angst en stress en het vastleggen en monitoren van de aandoening. Als de aandoening na één jaar niet in remissie is kan een actieve behandeling worden overwogen. Een actieve behandeling kan sneller worden overwogen wanneer blijkt dat veel haarfollikels in de loop van het eerste jaar reeds substantieel kleiner worden. Ingrijpen vóór het einde van het eerste jaar is dan een reële optie omdat verder afwachten kan leiden tot blijvend verlies van de haarfollikels en dus tot blijvende kaalheid.
Alopecia Areata is een aandoening die vaak spontaan in remissie gaat. Om deze reden wordt in het eerste jaar afgezien van actieve behandeling. Toch is het van belang om het verloop van de aandoening in het eerste jaar te volgen aan de hand van reproduceerbare lichtopnamen van de haarloze plekken. De belangrijkste reden is te voorkomen dat haarfollikels dermate snel miniaturiseren dat herstel door behandeling ernstig wordt bemoeilijkt. Daarnaast is het ook van belang om objectief te kunnen beoordelen of herstel plaatsvindt, dan wel sprake is van consolidatie of progressie van de aandoening.
De therapie is moeilijk en in de praktijk weinig bevredigend, in het bijzonder bij kinderen. Omdat het beloop van de alopecia zo grillig is, is het niet of nauwelijks te beoordelen, of de ingestelde therapie succesvol is of dat er spontaan herstel is opgetreden [Kos, 2009, Alkhalifah A 2010].
Lokale aspecifieke prikkeltherapie met b.v. anthralin (ditranol of cignoline) behoort tot de reële behandelingsmogelijkheden en blijkt effectief bij ongeveer 50% van de patiënten [Oranje en de Waard-van der Spek, 2009, Mukherjee 2009]. Corticosteroïden geven, indien ze systemisch worden toegepast, te ernstige bijwerkingen (b.v. groeiremming), terwijl na stoppen een recidief van de haaruitval optreedt. Intralesionaal geven corticosteroïden tijdelijk herstel. Lokale toepassing
van corticosteroïden heeft weinig effect.
Zowel zinksulfaat per os als PUVA geven slechts bij een enkele patiënt resultaat,
toch spelt zink een belangrijke rol bij de haargroei. Vijf procent minoxidil-oplossing
geeft soms verbetering met dunne meestal gedepigmenteerde haren. Zij worden
nooit langer dan enige centimeters en vallen daarna meestal weer uit. Andere
supplementen zijn belangrijk als ondersteuning van de therapie [Camacho 1999,].
Immunotherapie, waardoor een contactallergie wordt opgewekt, is tot nu toe de
meest belovende therapie en geeft in 50% herstel van haargroei bij volwassenen,
zelfs in hardnekkige gevallen [Schuttelaar et al, 1999]. Diphencyprone is een stof
met een sterk sensibiliserende werking, dat wil zeggen, dat deze stof
contacteczeem veroorzaakt. Hierdoor ontstaat een immunologische 'omkeerreactie'
in het perifolliculaire lymfocytaire infiltraat van T-helpercellen naar T-
suppressorcellen.
Hoewel AA bij kinderen in het algemeen ernstiger, en zowel voor
de ouders als voor het kind psychisch belastend is, raden wij poliklinische
behandeling met diphencyprone in het algemeen niet aan. Vooral omdat van de
effecten op lange termijn van diphencyprone therapie nog niets bekend is. Recent
werd gemeld, dat therapie per os met dapson vergelijkbare resultaten geeft als die
met diphencyprone lokaal. Verder onderzoek is nodig om deze bevindingen te
bevestigen.
Bij kinderen lijkt het verstandig in eerste instantie zich te beperken tot therapie met
zinksulfaat per os, wanneer het serumzinkgehalte te laag is, gecombineerd met
gecombineerde corticosteroid en anthralin-applicatie. Bij de progressieve vorm is
het raadzaam om bijtijds een haarprothese in de oorspronkelijke haarstijl aan te
laten meten.
Laatst bijgewerkt op: 30-09-2020
