Haren zitten aan de buitenkant, maar ze hebben een enorme invloed aan de binnenkant. Mijn binnenkant. En het is deze binnenkant, die het 25 jaar lang heeft volgehouden zich te verstoppen voor de buitenkant. Nu ik het zat ben mij te verstoppen, wil ik je graag meenemen naar mijn binnenkant. Je meenemen om een stukje bewuster te worden wat het betekend om haarwerk te dragen. Juist om te begrijpen dat haarloos zijn, veel verder gaat dan alleen de buitenkant.
Want hoe heb ik dat nou gedaan, dat verstoppen. Door het dragen van haarwerk, kwam ik al een heel eind. Aan de buitenkant ziet (bijna) niemand dat je haarwerk draagt. Daar zorgde ik wel voor. Maar aan de binnenkant ben je daar elke minuut van de dag van bewust.
Het begon al bij het opstaan. Het eerste wat ik deed voor ik mijn bed uitstapte was mijn haarwerk opzetten en dan keek ik naar buiten. Wat voor weer is het? Schijnt de zon en is het warm? Dan moet ik een schone handdoek in de auto leggen. Waarom? Nou, stel je eens voor dat je midden op een hete zomerse dag een muts opzet. Dat is warm hoor. Met een handdoek, kan ik zo af en toe op het toilet mijn hoofd even ‘afdrogen’.
Is het een koude regenachtige dag? Dan moet ik een jas aan doen met een capuchon. Een paraplu is lastig omdat er een soort van kleine windhoos onder je pluutje kan komen. Waait het? Dan moet ik wat extra plakkers op mijn haarwerk aanbrengen. Stormt het? Pfffff, dat is een hele vervelende. Moest ik binnen werken, dan was ik opgelucht. Dan hoefde ik alleen maar de weg naar het werk zien te overleven. Wel opletten waar de wind vandaan komt en bij elke hoek je schrap zetten, hoofd naar beneden en hopen dat het mee viel met de wind. Tussen twee hoge gebouwen doorlopen? Dat is risicovol, misschien beter een stuk omlopen om eventuele windvlagen te vermijden. Ik heb het één keer gehad, dat door zo’n windhoos mijn haarwerk half van mijn hoofd waaide. Je zult begrijpen dat ik daarna nog voorzichtiger werd. Maar moest ik buiten werken (wat ik meer dan regelmatig deed), dan stelde ik alles in het werk om zo min mogelijk last van de wind te hebben. En o ja, de fiets pakken als het regent en/of waait is al helemaal geen optie.
Er zijn veel activiteiten die lastig zijn te doen met haarwerk. Denk maar eens aan zwemmen, sporten of naar de sauna gaan. Ook is het vervelend om in een tandartsstoel te liggen. Op die manier kan het zichtbaar worden dat je haarwerk draagt. Of wat dacht je van een vriendelijke dame in een parfumeriewinkel die vraagt of ze je wat huidadviezen mag geven of erger nog, je een gratis proefmake-up wil aanbieden. Lastig hoor. Ik beantwoorde dan vriendelijk dat ik daar geen behoefte aan had, terwijl ik het best wel leuk had gevonden. Ook een wellnessdagje sloeg ik (tegen mijn zin) altijd over. Stel je voor dat je daar een modderbadje neemt. Mijn haarwerk zou daar niet tegen kunnen en het verstoppen wordt een stuk lastiger. Een massage? Need I to say more?
Toch heb ik meer dan 20 jaar intensief gesport en fitness en aerobiclessen gegeven. Ik moest daar natuurlijk wel rekening mee houden, want een mooie haardos op je hoofd, dat in zijn geheel niet zichtbaar nat, bezweet of verfrommeld raakte, dat valt natuurlijk op. Ik droeg daarom altijd kort haarwerk. Af en toe sprong ik uit de ban en dorst ik het aan om voor een vakantie wat langer haarwerk aan te schaffen. Ok, het was wel een stuk warmer om te dragen, maar ik vond het zo leuk, dat ik dat er voor over had.
Haarwerk uitzoeken deed ik zo’n zes keer per jaar. Van kleur wisselen ging nog wel, maar van kort naar iets langer is een stuk lastiger. Dan zou het kunnen opvallen en zou ik er vragen over kunnen krijgen. Van kort naar korter kon wel, maar het houdt een keer op. Echte meer opvallende wisselingen deed ik dan ook meestal voor een vakantie. Dan viel het minder op als ik weer terug was en mensen mij een week (of paar weken) niet hadden gezien.
Het is maar een kleine opsomming, van gewone dagelijkse dingen. Dagelijkse vrouwendingen die het leven wat aangenamer kunnen maken. Maar dat deden ze voor mij niet. Nee, ik was goed in het ontlopen ervan.
Haarwerk dragen. Ik zal het blijven doen. Zonder haarwerk is voor mij geen optie. Ik wil gewoon niet als kale vrouw zichtbaar opvallen. Haarwerk dragen. Het is mooi aan de buitenkant, maar vermoeiend aan de binnenkant. Tenminste, het kan vermoeiend zijn als je wil verstoppen dat je haarwerk draagt. Nu verstop ik mij niet meer en dat voelt erg relaxt. Mijn binnenkant heeft nu veel meer rust. Natuurlijk ben ik mij nog steeds bewust van mijn haarwerk, maar het zit mij niet meer in de weg. Ik fiets, ga naar de sauna en ik loop zelfs af en toe expres een parfumeriewinkel binnen voor een gratis proefmake-up. Met een grote glimlach zeg ik dan tegen de dame, pas je wel op voor mijn haar, dat is namelijk een haarwerk.
Wil je meer lezen en/of delen? Kijk ook eens op MijnKaleHoofd.
Tekst door: Marion Kremer
