Actrice Lina Heijmans doneert haar prachtige lokken aan de Haarstichting
Een Persoonlijk Verhaal over Haar, Identiteit en Keuzes
Mijn naam is Lina Heijmans en in 2023 ben ik afgestudeerd als actrice aan de Amsterdamse Theaterschool en Kleinkunst Academie. Tijdens mijn opleiding kreeg ik de kans om de rol van Marina te spelen in de Nederlandse serie De Droom van de Jeugd. Voor deze rol was het noodzakelijk om mijn haar af te scheren. Ik had al lange tijd de gedachte om mijn haar eens af te scheren, maar ik zou het alleen doen voor mijn werk als actrice. Toen het aanbod kwam, zei ik dan ook volmondig ja.
Maar het moment dat ik in de trailer van de haar- en visagieafdeling zat, kwam die beslissing ineens heel dichtbij. De tondeuse werd tegen mijn haargrens gezet en de eerste plukken vielen. “Dit is best heftig,” zei ik, met een glimlach. Nadat het klaar was, stapte ik naar buiten, mijn hoofd koel door de frisse lucht die over mijn schedel streek. Het was een sensatie die ik nooit eerder had ervaren. Ik had altijd een volle bos haar gehad, maar nu was alles weg.
Op weg naar regisseur Bram Schouw kreeg ik veel complimenten over mijn nieuwe look. Mensen vonden het mooi, maar ik voelde tegelijkertijd een dubbel gevoel. Toen ik bij de regisseur kwam, vroeg hij me wat ik ervan vond. Op dat moment brak ik. Ik moest huilen. Ik had niet verwacht dat het scheren van mijn haar zo’n diepe impact op me zou hebben.
Wat ik me pas echt realiseerde, was hoe belangrijk mijn haar voor mij was. Het is een onderdeel van mijn identiteit. Voor mij was het een keuze om met een korter kapsel rond te lopen, maar niet iedereen heeft die keuze. Ik besloot mijn afgeknipte staartjes te doneren zodat ze gebruikt konden worden om een pruik te maken voor iemand die het nodig had
Mijn haar afscheren was een krachtige daad, waarin ik de mogelijkheid kreeg om mezelf opnieuw te ontdekken – mijn vrouwelijkheid, mijn zelfbeeld. Op straat werd ik af en toe aangesproken als ‘jongetje’, en aan de bar hoorde ik dat dit niet iets was wat vrouwen zouden moeten doen. Ook bepaalde kleding paste ineens niet meer bij mijn nieuwe kapsel. Het verschuilen achter mijn lokken haar was niet meer mogelijk en mijn gezicht was open en zichtbaar. Het had iets kwetsbaars en krachtig tegelijk. Samen met fotograaf Roeltje van de Sande Bakhuyzen hebben we deze zoektocht naar vrouwelijkheid en identiteit vast gelegd in een reeks foto’s.
Mijn haar is een onderdeel van mijn lichaam, en mijn lichaam is onlosmakelijk verbonden met mijn identiteit. Wat heeft een mens nodig om zich goed te voelen in zijn vel? Ik ben blij dat ik mijn haar heb kunnen schenken aan iemand die het nodig heeft. En wie weet, als mijn haren weer lang gegroeid zijn en er weer een rol komt waarbij kort geschoren haar vereist is, kan ik opnieuw haar doneren aan de Haarstichting.
Lieve groet,
Lina Heijmans
